Van geen lid tot secretaris van de band

 In februari1979 werd mijn dochter Ilse geboren. In de eerste dagen na zo’n bevalling is het druk en velen feliciteren je met de nieuwe wereld burgeres. Wat schetste mijn verbazing, Henk Hellendoorn, de voorzitter van de brassband aan de telefoon. Ik dacht nog hij wil me zeker feliciteren met de geboorte van Ilse. Maar nee, hij vroeg mij of ik geen secretaris wilde worden van de band. Ik gaf aan, dat ik helemaal geen lid was op dat moment. Alhoewel ik wel plannen had om weer te gaan spelen, De week erop was het dan zover dat ik weer mee ben gaan doen. Op dat moment werd ik ook als de nieuwe secretaris van de club geïntroduceerd. Plotseling was er toen er toch wel enige consternatie binnen de band. Het bleek namelijk dat er op de algemene ledenvergadering voor Cor Ramkema in de plaats al min of meer een nieuwe secretaris was aangesteld. Lid Piet mantel gaf aan: maar dat kan toch maar niet zo buiten de leden om geregeld worden. Daar was ik het mee eens. Toen ik met Bert Mulder, de reeds aangestelde secretaris, ging overleggen hoe hij hierin stond, bleek al vrij snel, dat hij wel notulist wilde zijn, maar eigenlijk geen secretaris. Daarna hebben we verder voor deze taakverdeling gekozen en is alles prima verlopen.

Nadien hebben Jan Holtrop en ik gevoelsmatig een pact gesloten om de band meer en meer te kunnen professionaliseren. Ik was er van overtuigd, dat een goed inside-outside team van cruciaal belang was voor een goed functionerende vereniging. Jan droeg ideeën aan en ik probeerde er handen en voeten aan te geven richting de band. Vele jaren heeft dit tandem naar mijn gevoel goed gefunctioneerd. Een mooie tijd beleefd samen.

Roel Kremer
(oud voorzitter en erelid).

De overgang van fanfare naar brassband

In 1977 en 1978 ben ik in verband met studie twee jaar geen spelend lid geweest van de club. In die tijd ben ik wel benaderd door Cor Ramkema, in die tijd secretaris van Muziekvereniging Emmeloord. Hij wilde met mij brainstormen over hoe nu verder met de vereniging.

Zoals al in mijn vorige herinnering naar voren kwam was de bezetting een probleem. Bovendien was de jeugd nog niet zo ver, dat ze in het diepe gegooid konden worden. Hij, Cor, had in samenspraak met Jan Holtrop, toen ook al de dirigent, een discussiestuk opgesteld waarin de toekomst van de muziekverenigingen in het algemeen en van Muziekvereniging Emmeloord in het bijzonder geschetst werd.

Op grond daarvan kwamen Cor en ik tot de conclusie, dat de samenstelling van het orkest het best kon veranderen van fanfare in brassband. Wel leek het ons een moeizaam proces te zullen worden. Dit omdat we dachten dat de saxofoon spelers van de band hier wel de nodige moeite mee zouden hebben. De precieze discussie heb ik niet helemaal op de voet gevolgd, aangezien ik toen maar zijdelings bij het proces was betrokken. Ik weet wel, dat na de nodige discussie vlak voor de zomervakantie de zaak op scherp is gezet. Na de zomervakantie zou de beslissing moeten vallen of er al dan niet sprake kon zijn van een omzetting naar brassband.

Na die vakantie bleek de zaak plotseling in een stroomversnelling te zijn terecht gekomen, aangezien de toenmalige penningmeester van de club, altsaxofonist Jo Post, aangaf dat hij vóór de wijziging was en dat hij wel een ander koperen blaasinstrument wilde gaan bespelen. En zowaar was er toen toch plotseling de mogelijkheid om een brassband te kunnen formeren.

Vervolgens zijn de leden en het bestuur o.l.v. Jan Holtrop voortvarend aan de slag gegaan en op niet al te lange termijn speelde er zowaar een brassband in Emmeloord. Deze overgang heeft geleid tot grote groei en bloei van de band in de jaren die daarop volgden.

Zoals dus achteraf is gebleken: een gouden greep .

Roel Kremer
Oud-voorzitter en erelid